Phaius tankervilleae

Blume 1852
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Arethuseae
Podplemię: Bletiinae

 

Foto: © Allen Black. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Phaius tankervilleae

Synonim: Poprawną nazwą botaniczną jest P. tancarvilliae, ale The International Orchid Commission (Międzynarodowa Komisja ds. Storczyków) przyjęła nazwę tankervillea, która jest zwyczajowo używana przez taksonomistów. Inne nazwy funkcjonujące od lat to tancervilleae, tankervillae, tankervillia, tankervilliae i tankervillieae. Dla celów rejestracji hybryd The International Orchid Commission używa w nazwach synonimu P. grandifolius. Określenie prawidłowości nazw tego i innych gatunków pokrewnych będzie wymagało nowego przeglądu całego rodzaju.

Występowanie:

Tropikalna i subtropikalna Azja, wyspy na Pacyfiku, Australia i Afryka. Obszar występowania jest bardzo rozległy i ten zmienny gatunek spotyka się także na wyższych wysokościach w warunkach prawie umiarkowanych temperaturowo. Rośnie na otwartych, trawiastych miejscach w wilgotnych, rzadkich lasach liściastych zrzucających liście zimą i na błotnistych obszarach wiecznie zielonych lasów. Zaaklimatyzowały się także na wyższych wysokościach na Hawajach i wyspach karaibskich. 

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 41°C i 0°C.
Średnia wilgotność waha się od 60% zimą i wiosną do ponad 80% latem.
Opady deszczu od 5 mm w grudniu i styczniu do 274 mm we wrześniu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 27,0/11,4°C w styczniu do 32,5/20,9°C w kwietniu.
Okres kwitnienia: od lutego do kwietnia.

Uwagi różne:

P. tankervilleae łatwo adaptuje się do różnych warunków, ale musi mieć zapewniony chłodny okres zimowy. Dane klimatyczne są danymi średnimi, natomiast warunki w różnych siedliskach zmieniają się w szerokim zakresie. Okres kwitnienia może być sterowany poprzez utrzymywanie chłodnych warunków uprawy i niskiego poziomu światła. Badania wykazały, że gatunek ten reaguje na długość dnia, a najlepsze kwitnienie następuje wtedy, gdy długość dnia wynosi 10,5 lub 13,5 godziny.   

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to epifit naziemny o wzroście sympodialnym, osiągający wysokość od 60 do 200 cm.

Pseudobulwy:

Pseudobulwy mają 3-8 cm długości. Są jajowate, grube, zielone i ciasno skupione.

Liście:

2-4 na każdy przyrost. Liście mają 30-102 cm długości, są owalno-lancetowate, zimozielone i jakby plisowane.

Kwiatostan:

Kwiatostan ma 61-122 cm długości. Pęd kwiatowy wyrasta z podstawy pseudobulwy.

Kwiaty:

10-20. Pachnące kwiaty mają 10-13 cm średnicy. Równocześnie otwiera się kilka kwiatów. Mają zmienną kolorystykę, są czerwonawe, purpurowe, albo żółtawo-brązowe z przodu i płowe, zielonkawe lub różowe z tyłu. Znane są także formy białe. Kędzierzawa warżka w kształcie trąbki ma zagięte brzegi ze złotymi plamkami, na zewnątrz jest biaława, a wewnątrz purpurowa do bordowej. Kwiaty utrzymują się 17-18 dni, ale u roślin z Jawy często dochodzi do samozapylenia i ich kwiaty utrzymują się krócej.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Średnie temperatury dnia latem to 28-33°C, a średnie nocy 20-21°C, z amplitudą dobową 8-12°C.

Światło:

30000-50000 luksów. Zaleca się światło przefiltrowane lub rozproszone.

Podlewanie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny wymagają bardzo dużych ilości wody. Podłoże musi być wilgotne, ale nie rozmokłe. Schemat opadów to wilgotno/sucho w zależności od pory roku.

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków.

Podłoże:

Podłoże powinno być żyzną mieszanką dla storczyków naziemnych z dobrym drenażem. Choć rośliny kwitną w małych pojemnikach, to jednak duże są lepsze, bo zapewniają roślinie stabilność i przestrzeń dla ekspansywnego systemu korzeniowego. Przesadzanie najlepiej jest wykonywać wczesną wiosną.  

Wilgotność powietrza:

70-80% w okresie letnim.

Okres spoczynku:

Zimą średnia temperatura dnia wynosi 26-29°C, nocą 11-15°C, co daje różnicę dobową 13-16°C. W niektórych siedliskach w zimie średnie temperatury nocne mogą być tylko niewiele powyżej 0°C, a zdarzają się nawet spadki poniżej 0°C. W uprawie P. tankervilleae toleruje chłodne dni ze średnią temperaturą nocną 5°C. Taki chłodny, suchy okres spoczynku jest konieczny do zaindukowania kwitnienia. Jeżeli rośliny uprawiane są w jednakowo ciepłym klimacie, konieczna jest klimatyzacja dla zapewnienia okresowych fluktuacji temperatur. Podlewanie i nawożenie należy zredukować. Im chłodniejszy jest okres spoczynku, tym mniej wody roślina może tolerować. We wszystkich naturalnych siedliskach, gdy temperatura obniża się, spada i wilgotność, ale gdy średnia temperatura rośnie, wilgotność wzrasta.